درست است که تاسی در مردان شایع است و مردان نسبت به زنان ریزش مو ی بیشتری دارند اما نازک شدن مو و ریزش مو در زنان نیز بسیار شایع و متداول است و دلایل آن می تواند از ساده و زودگذر مثل کمبود ویتامین تا پیچیده و طولانی مدت مثل ابتلا به برخی بیماری ها متغیر باشد.

در بیشتر موارد روش هایی برای درمان ریزش موی زنان و مردان وجود دارد که همه آنها به شناسایی دلیل آن بستگی دارد.

 

دلایل شایع و نامعمول ریزش مو :

1. فشارهای جسمانی:

هرنوع تروما، جراحی، تصادف یا ابتلا به یک بیماری سخت و حتی آنفلوآنزا می تواند موجب ریزش مو شود. به این نوع ریزش مو، telogen effluvium گفته می شود. یک متخصص پوست و مو در شهر نیویورک در رابطه با مو می گوید که عمر مو برنامه ریزی شده است و از مراحل رشد، استراحت و ریزش تشکیل شده است. با وقوع یک حادثه استرس زا، به مو شوک وارد شده که نتیجه ی آن، ریزش مو است. ریزش مو اغلب 3 تا 6 ماه بعد از تروما چشمگیر است.

• درمان: خبر خوب این است که رشد مو زمانی آغاز می شود که بدن به حالت اولیه و بهبود بازگردد.

 

 

2. بارداری و ریزش مو :

بارداری یکی از مواردی است که فشار زیادی را به بدن وارد می کند و موجب ریزش مو می شود. ریزش مو در طول بارداری و بعد از زایمان نیز موضوعی شایع و متداول است. به گفته دکتر گلاشوفر، زایمان یک ترومای زیباست.

• درمان: در صورت ریزش مو، استراحت مادر موجب می شود که مو طی 2 ماه به حالت اولیه باز گردد و رشد خود را ادامه دهد. ریزش مو در طول بارداری، امری طبیعی است که بعد از این دوران، رشد مو سیر طبیعی خود را ادامه می دهد.

 

3. افراط در مصرف ویتامین آ:

طبق گزارش آکادمی متخصصان پوست و مو امریکا، افراط در مصرف مکمل های ویتامین آ موجب ریزش مو می شود. میزان مصرف روزانه ویتامین آ برای بزرگسالان و کودکان زیر 4 سال، 5 هزار واحد است. مکمل های ویتامین آ از 2500 تا 10هزار واحد متغیر هستند.  

• درمان: افراط در مصرف مکمل های ویتامین آ یکی از دلایل ریزش موست که برگشت پذیر بوده و زمانی که ویتامین آ به حدکافی مصرف شود، رشد مو به روال عادی و طبیعی باز می گردد.

 

4. کمبود پروتئین و ریزش مو :

 

 

درصورت کمبود پروتئین در وعده هایی غذایی، بدن پروتئین را سهمیه بندی کرده که این موجب وقفه در رشد مو می شود. ریزش مو 2 تا 3 ماه بعد از کم شدن مصرف پروتئین اتفاق می افتد.

• درمان: منابع پروتئین شامل ماهی، گوشت و تخم مرغ است. در صورت عدم تمایل به مصرف فرآورده های گوشتی از منابع پروتئینی موجود در سبزیجات استفاده کنید.

 

5. تاسی در مردان:

حدود دو سوم مردان تا سن 60 سالگی دچار ریزش مو شده که بیشتر اوقات این ریزش بدلیل پدیده تاسی در مردان است. این نوع ریزش مو که بدلیل وجود ژن ها و هورمون های جنسی مردانه اتفاق می افتد، معمولا پس روی داشته و یک خط موی m شکل را بجای می گذارد.

درمان: پماد های موضعی اعم از ماینوکسیدیل و داروهای خوراکی مثل فیناسترید موجب متوقف شدن ریزش مو و حتی رشد مجدد آن می شود. جراحی و کاشت مو یا پیوند مو نیز یکی از گزینه ها برای درمان تاسی و ریزش موست.

6. ارثی بودن ریزش مو :

ریزش موی زنان که آلوپسی آندروژنیک نام دارد، همانند تاسی در مردان موجب تاسی زنان می شود. اگر یکی از اعضای خانواده در سن خاصی دچار ریزش مو شده، پس شما هم مستعد ریزش مو هستید. برخلاف مردان، ریزش مو در زنان پس روی نداشته بلکه منطقه ای از ریزش مو پهن شده و مو نازک می شود.  

• درمان: زنان نیز همانند مردان می توانند از ماینوکسیدیل برای رشد مو استفاده کنند و یا حداقل میزان موهای خود را حفظ نمایند. ماینوکسیدیل دارویی است که در همه داروخانه ها موجود است و مصرف آن برای زنان مبتلا به این نوع ریزش مو به تایید رسیده است.

 

7. هورمون های زنانه:

همان طور که تغییر هورمون های بارداری موجب ریزش مو می شود، تعویض یا ترک مصرف قرص های جلوگیری از بارداری نیز باعث ریزش مو و منجر به telegon effluivium می شود و اگر یکی از اعضای خانواده دچار ریزش مو باشد، احتمال وقوع این پدیده برای دیگر اعضای خانواده نیز بیشتر است. بهم خوردن تعادل هورمون ها در طول دوران یائسگی همین نتیجه را بدنبال دارد. به گفته یک متخصص پوست و مو در کلینیک تگزاس، گیرنده های اندروژن (هورمون مردانه) روی سر فعال می شوند و فولیکول های مو شروع به ساخت فولیکول های جدید کرده و سپس ریزش مو آغاز می شود.

• درمان: اگر با Rx جدید مشکل دارید، با پزشک در مورد تعویض قرص یا شیوه های دیگر جلوگیری مشورت کنید. ترک مصرف قرص های جلوگیری گاهی اوقات موجب ریزش مو می شود اما این ریزش موقتی و زودگذر است. مشکل ریزش مو را با رژیم های زیبایی که به رشد مو آسیب می زند، پیچیده نکنید. 

 

 

8. فشارهای هیجانی و تاٍثیر آن بر ریزش مو :

فشارهای هیجانی نسبت به فشارهای جسمانی کمتر موجب ریزش مو می شوند اما گاهی اوقات ریزش مو بعد از طلاق، مرگ یکی از عزیزان یا مراقبت از افراد پیر و سالخورده اتفاق می افتد. اغلب فشارهای هیجانی باعث ریزش مو نمی شوند اما این فشارها مشکلات را مضاعف و تشدید می کند.

• درمان: ریزش مو ناشی از فشارهای جسمانی قابل درمان است اما مشخص نیست که آیا کاهش استرس می تواند به رشد مو کمک کند و به مو آسیبی نزند. اقداماتی مثل ورزش و گفتاردرمانی برای مقابله با استرس و اضطراب توصیه می شود.

 

 

9. کم خونی:  

تقریبا از هر 10 نفر زن 20 تا 49ساله، یک نفر دچار کم خونی ناشی از فقر آهن است. این نوع کم خونی شایعترین کم خونی است که موجب ریزش مو می شود. پزشک با انجام آزمایش خون می تواند این نوع کم خونی را تشخیص دهد.

• درمان: مصرف مکمل آهن، مشکل کم خونی را برطرف می کند. کم خونی علاوه بر ریزش مو با علایم خستگی، سردرد، سرگیجه، ضعف، بی حالی و سردی دست و پا همراه است.

 

 

10. کم کاری تیروئید:

کم کاری تیروئید یک بیماری است که با کاهش فعالیت غده تیروئید همراه است. تیروئید غده کوچکی در گردن است که هورمون های مهم برای متابولیسم و رشد را تولید می کند و وقتی این غده، هورمون ها را تولید نمی کند، موجب ریزش مو می شود. پزشک با انجام برخی آزمایشات می تواند دلیل واقعی آن را تشخیص داده و شناسایی نماید.

• درمان: درمان کم کاری تیروئید با استفاده از دارو، مشکل ریزش مو را برطرف می کند. زمانی که سطح هورمون تیروئید به حالت نرمال باز می گردد، ریزش مو متوقف می شود.

 

 

11. کمبود ویتامین ب:

اگرچه کمبود ویتامین ب در امریکا شایع نیست اما کمبود آن موجب ریزش مو می شود.

• درمان: کمبود ویتامین ب همانند کم خونی با مصرف مکمل های ساده برطرف می شود. بنابراین رژیم غذاییتان را تغییر دهید. از ویتامین های ب موجود در ماهی، گوشت، سبزیجات نشاسته دار و میوه های غیرمرکبات استفاده کنید. مصرف میوه ها و سبزیجات و غذاهای کم پروتئین با چربی های سالم مثل آووکادو و مغزها برای رشد مو و سلامت بدن مفید هستند.

 

12. ریزش مو ناشی از بیماری های سیستم خودایمنی:

یکی از بیماری های سیستم ایمنی، آلوپسی سکه ای نام دارد که نتیجه ی پرکاری سیستم ایمنی است. در این بیماری، بدن از حالت تعادل خارج می شود بگونه ای که سیستم ایمنی با مو به عنوان یک ماده خارجی رفتار کرده و آن را به اشتباه هدف قرار می دهد.  

• درمان: تزریق استروئید اولین گزینه برای درمان بیماری آلوپسی است که به صورت ریزش موی سکه ای روی سر ظاهر می شود. داروهایی مثل ماینوکسیدیل برای این بیماری مصرف می شود. دوره این بیماری غیرقابل پیشبینی است بطوری که رشد مو ابتدا به حالت اولیه باز می گردد و دوباره شروع به ریزش می کند.  

 

13. کاهش وزن:

کاهش وزن ناگهانی یک مشکل جسمی است که موجب نازک شدن مو می شود. کاهش وزن در صورتی مطلوب است که به عنوان یکی از گزینه های درمان انجام شود اما کاهش وزن بخودی خود، بدن را تحت فشار قرار داده و یا عدم مصرف صحیح موادغذایی موجب کمبود ویتامین و موادمعدنی می شود. ریزش مو به همراه کاهش وزن می تواند از علایم اختلال در اشتها باشد که به صورت کم اشتهایی یا پراشتهایی ظاهر می شود.

• درمان: به نظر می رسد که کاهش وزن ناگهانی به سیستم بدن شوک وارد می کند که این موجب 6 ماه ریزش مو خواهد شد، سپس این روند بخودی خود اصلاح می شود.

 

 

14. شیمی درمانی:

متاسفانه برخی داروهایی که برای درمان سرطان استفاده می شود، موجب ریزش مو می شود. شیمی درمانی همانند یک بمب هسته ای است که روند تقسیم سلول ها را تخریب می کند.

• درمان: بعد از متوقف شدن شیمی درمانی، رشد مو مجددا به حالت اولیه باز می گردد و اغلب با بافتی  متفاوت (یعنی تغییر مو از حالت صاف به حالت فر) و رنگ متفاوت ظاهر می شود. محققان بدنبال مطالعه و آزمایش داروهای بیشتری برای درمان سرطان هستند، داروهایی که کمترین عوارض جانبی را داشته باشند. 

 

 

15. سندروم تخمدان پلی کیستیک:

سندروم تخمدان پلی کیستیک یا pcos یکی از اختلالاتی است که در هورمون های جنسی مردانه و زنانه روی می دهد. فزونی آندروژن ها منجر به تولید کیست تخمدان، افزایش وزن، ابتلا به دیابت، تغییر دوره قاعدگی، ناباروری و نازک شدن مو می شود. از آنجایی که هورمون های مردانه در این سندروم، پرکار هستند لذا موهای زائد روی صورت و بدن زنان بیشتر دیده می شود.

• درمان: درمان سندروم تخمدان پلی کیستیک می تواند اختلالات هورمونی را برطرف کند و روند این تغییرات را معکوس نماید. این سندروم با استفاده از رژیم غذایی، ورزش، مصرف قرص های جلوگیری و نیز داروهای خاص برای حل مشکل ناباروری یا دیابت درمان می شود.

 

 

16. داروهای افسردگی و رقیق کننده های خون: 

مصرف برخی داروها موجب تشدید ریزش مو می شود که از جمله می توان به داروهای رقیق کننده خون و داروهای فشارخون معروف به داروهای مسدودکننده بتا اشاره کرد. داروهایی که موجب ریزش مو می شوند، متوترکسات (داروی بیماری روماتیسم و برخی بیماری های پوستی)، لیتیوم ( داروی بیماری دوقطبی)، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مثل ایبوپروفن و داروهای افسردگی هستند. 

• درمان: درصورتی که پزشک، ریزش مو را بدلیل مصرف این داروها تشخیص دهد، می تواند مشکل ریزش مو را با کم کردن دوز دارو یا تعویض آن برطرف کند.

 

 

17. افراط در آرایش مو:

آرایش های زیاد و استفاده از مدل های مختلف مو منجر به ریزش مو می شود، نمونه ای از آرایش های مو شامل استفاده از گیره های محکم و سفت برای بستن مو، ویو (فرکردن) مو، استفاده از حالت دهنده های شیمیایی برای صاف کردن مو یا روغن های داغ و یا هر نوع ماده شیمیایی سخت با حرارت بالا می باشد. این روش ها ریشه مو را از بین برده و ممکن است که رشد مو به حالت اولیه باز نگردد.

• درمان: آکادمی متخصصان پوست و مو امریکا توصیه می کند که علاوه بر عدم استفاده از حالت دهنده های شیمیایی و آرایش مو، بعد از مصرف شامپو از نرم کننده استفاده کنید و اجازه دهید که موهایتان در هوای طبیعی و آزاد خشک شود، مدت زمان استفاده از دستگاه فر مو را کمتر کنید تا موها کمتر در تماس با دستگاه باشند و از سشوار یکبار در هفته استفاده کنید.

 

 

18. تریکوتیلومانیا:

تریکوتیلومانیا نوعی اختلال در کنترل میل به کندن مو می باشد. این اختلال همانند تیک است که فرد پیوسته در حال بازی با مو و کشیدن آن است. متاسفانه این رفتار موجب کم مویی فرد می شود. تریکوتیلومانیا اغلب قبل از 17سالگی شروع شده و در زنان 4برابر بیشتر از مردان است.

• درمان: مصرف داروهای افسردگی برای این اختلال موثر است اما درمان و اصلاح این رفتار گزینه بعدی محسوب می شود. 

 

 

19. پیری:

با ورود زنان به سن 50 و 60 سالگی، ریزش یا نازک شدن مو امری طبیعی و عادی است. کارشناسان علت وقوع این پدیده را نمی دانند.

• درمان: کارشناسان معتقدند که این پدیده قابل درمان نیست. ریزش مو، زنان را به استفاده از شال و روسری، کلاه گیس و آرایش مو برای پوشاندن نقاط بی مو وادار می کند. ترفندهای زیادی برای پیشگیری از شکنندگی و نازک شدن مو و همچنین درخشان و طبیعی جلوه دادن مو در سنین 50 ساله به بالا وجود دارد.

 

 

20. استروئیدهای آنابولیک:

طبق گزارش آکادمی متخصصان پوست و مو امریکا، مصرف استروئیدهای آنابولیک که برخی ورزشکاران از آن برای عضله سازی استفاده می کنند، موجب ریزش مو می شود. تاثیر این استروئیدها بر بدن همانند تاثیر مصرف آن در بیماری تخمدان پلی کیستیک است زیرا مکانیسم این استروئیدها یکسان است.