کرومیوم یه مکمل غذایی ضروری 

کرومیوم یک ماده معدنی کمیاب اما ضروری است که به عنوان یک مکمل غذایی مورد توجه قرار گرفته است زیرا منابع آن بسیار کمیاب بوده و جذب آن بسیار کم است. به هرحال در مورد مقدار مطلوب و کارایی این ماده در بدن بحث های زیادی مطرح است. در سالهای اخیر برخی مطالعات نشان دادند که کروم عملکرد انسولین را تشدید می کند و مصرف این ماده در بلند مدت،سطح قندخون را در افرادی با عدم تحمل کربوهیدرات کنترل می کند. کنترل میزان قند خون اثرات مطلوبی به همراه دارد.

بعد از مصرف کربوهیدرات، این ماده غذایی به قند تجزیه شده و جذب خون می شود. بالارفتن میزان قندخون و بالتبع افزایش انسولین با مصرف مواد غذایی گوناگون متفاوت است. ورود تدریجی قند به خون اولین مرحله برای کنترل قندخون و یکی از اهداف مهم برای داشتن یک رژیم غذایی سالم است. کنترل قندخون به کاهش وزن و چربی و اشتها برای مقابله با بیماری های مزمن قلب و دیابت کمک می کند. غذاهایی که به سرعت هضم شده و وارد خون می شوند زمینه پرخوری، چاقی، مقاومت انسولین و سایر اختلالات متابولیکی را فراهم می کنند.

نقش کرومیوم در کنترل قندخون:

در برخی افراد، مکمل غذایی کروم ساده ترین روش برای کنترل بهتر قندخون می باشد. در بسیاری از مطالعات به تاثیر متفاوت کروم بر سطح گلوکز اشاره شده است اما برخی از این پژوهش ها نشان دادند که کروم می تواند سطح قندخون را نرمال نگه دارد، کارایی قندخون را بهتر کند و نیاز بیماران با عدم تحمل گلوکز به انسولین و مقاومت انسولین را کاهش دهد. در یکی از پژوهش ها پاسخ قندخون به نان سفید غنی از کربوهیدرات با و بدون یک دوز واحد از کروم (400میکروگرم) اندازه گیری شد. وجود کروم به کاهش 23 درصدی قندخون بعد از مصرف غذا منجر می شود. بنابراین مصرف کروم همراه با غذاهای غنی از کربوهیدرات روش موثری برای کم کردن شاخص گلیسمی همان ماده غذایی است.

تاثیر کرومیوم بر سطح کلسترول:

کروم نقش بسزایی در سوخت و ساز چربی دارد. بسیاری از مطالعات به تاثیر کروم بر میزان لیپید، کاهش میزان تری گلیسرید به بیش از 32درصد و کاهش کل کلسترول و کلسترول LDL اشاره داشته اند. مصرف مکمل کروم برای بیماری قلب، دیابت یا افرادی با عدم تحمل گلوکز مفید می باشد.

تاثیر مکمل غذایی کرومیوم در کاهش اشتها :

اگر شما هم میل شدیدی به غذاهای غنی از کربوهیدرات دارید، غذاهای قندی و نشاسته ای منبع کربوهیدرات می باشند. این نوع مواد غذایی همچون مواد مخدر اعتیادآور بوده و مکانیزم آنها در مرکز درد و لذت مغز می باشد. طبق پژوهش ها مصرف 600 میکروگرم کروم پیکولینات به مدت 8 هفته میل شدید به کربوهیدرات را کاهش می دهد. افرادی که میل شدیدی به کربوهیدرات داشتند، نتایج بهتری را تجربه کردند. بنابراین با کاهش میزان قندخون، میل به مصرف قند و نشاسته بیشتر شده و بالتبع آن کالری بیشتری مصرف می شود. بنابراین مصرف مکمل غذایی کروم ممکن است برای تثبیت میزان قندخون و کم شدن میل شدید به غذاهای غنی از کربوهیدرات مفید باشد. 

نقش کرومیوم در مقابله با چربی:

 برخی مطالعات به استفاده ورزشکاران از مکمل کروم اشاره کردند اما نتایج برخی آزمایشات کنترل شده تصادفی نشان داد که مکمل غذایی کروم پیکولینات، توده چربی را کم کرده، توده عضلانی را افزایش داده و موجب کاهش وزن می شود. همچنین کروم پیکولینات می تواند توده بدون چربی را در افراد چاق که تحت رژیم کم کالری قرار دارند، افزایش دهد.

تاثیر کرومیوم بر مقاومت انسولین:

اخیرا شواهد و مستندات پزشکی نشان دادند که کرومیوم نقش مهمی در مخابره انسولین دارد. نقص در مخابره انسولین یا مقاومت انسولین بیماری شایعی است که به چاقی و بیماری های متابولیکی منجر شده و افراد را مستعد بیماری های قلبی و دیابت می کند. بنابراین هر اقدامی برای مقابله با مقاومت انسولین (مثل ورزش) به سلامتی بدن کمک می کند. یکی از پژوهش ها ضمن اشاره به اثرات کروم بر موش های چاق و مقاوم به انسولین نشان داد که افزودن کروم به آب آشامیدنی موش، میزان دفع گلوکز و مخابره انسولین را در عضله اسکلتی کاهش می دهد. به عبارت دیگر کروم اضافی مقاومت انسولین در این حیوانات را بهتر کرد. این یافته ها نشان می دهند که مصرف کروم کنترل گلوکز در افرادی با عدم تحمل گلوکز و مقاومت انسولین را بهتر می کند. از آنجایی که تولید گلیکوژن و پروتئین با مخابره گلوکز تنظیم می شود،افزودن کروم می تواند این فرایندها را در افراد مقاوم به انسولین تحریک کند. نتایج آزمایشات ظرفیت کرومیوم پیکولینات را برای بهترشدن روند تولید گلیکوژن بعد از ورزش شدید در مردان سالم نشان داد. علی رغم اینکه کروم سرعت تولید گلیکوژن را در فاز استراحت بعد از ورزش افزایش می دهد اما این ارزش ها تفاوت معناداری با گروه کنترل نداشت. نتایج نشان می دهد که کروم یک مسیر سلولی متفاوت را در عضله طی می کند و اغلب از مرحله ای عبور می کند که در افرادی با عدم تحمل گلوکز یا دیابتی دیده نمی شود.

میزان مصرف کرومیوم:

مصرف مکمل کرومیوم هیچ عوارض جانبی نداشته و کاملا ایمن و بی خطر است. بهترین دوز این مکمل غذایی کرومیوم 200 تا 600 میکروگرم (معادل 2/0 تا 6/0 میلی گرم) می باشد و معمولا به صورت کپسول های 200 میکروگرمی در بازار به فروش می رسد. مکمل های کرومیوم با نام های مختلف در بازار موجود هستند که از جمله می توان به کرومیوم کلراید، کرومیوم پلی نیکوتینات و کرومیوم پیکولینات اشاره کرد. کرومیوم پیکولینات از مکمل غذایی است که چندین ساعت در مایع گاستریک سالم و دست نخورده باقی می ماند. مقایسه کرومیوم پیکولینات با سایر اشکال کرومیوم نشان داد که کرومیوم پیکولینات موثرترین مکمل برای کنترل میزان گلوکز می باشد و بهتر از کرومیوم کلراید و کرومیوم استات جذب بدن می شود. اکسید کرومیوم از موادی است که اصلا جذب بدن نمی شود. بنابراین می توانید اگر می خواهید از فواید کرومیوم در کنترل قندخون و رژیم غذایی خود بهره ببرید، باید روزی دوبار 100 تا 200 میکروگرم از این مکمل را مصرف کنید. کرومیوم اضافی را می توانید در بیشتر قرص ها یا داروهای مکمل مشاهده کنید.     

برای مطالعه مقالات بیشتر>>>>>>> اینجا را کلیک کنید.